Een ritueel om boosheid los te laten.
Ik overwoog nog even om zijn gehele cd collectie uit het raam te gooien, maar pakte mijn spullen en vertrok.
Op mijn 26ste had ik een relatie met een zeer charmante, intelligente man met veel humor uit Antwerpen. Hij had weinig tijd voor mij, maar de tijd die we samen doorbrachten was magisch.
Ik had echter al langer het vermoeden dat er iets niet klopte. Afspraken werden te vaak op het laatste moment afgezegd met verklaringen die steeds dubieuzer werden. ’Ik moet onverwacht naar India op werkbezoek’ of op oudejaarsavond: ‘de vader van een vriend is net overleden, ik kan niet naar Amsterdam komen’.
Op een ochtend zat ik alleen in zijn appartement en ik dacht ‘daar ga je dan’. Toevallig klonken de passende dramatische klanken van Conquest of Paradise op de achtergrond toen ik mijn zoektocht begon. Intuïtief voelde ik aan dat er iets niet klopte met een lijstje met onze foto erin. Ik pakte het op: ’geen stof er om heen, bij de overige voorwerpen wel’, dacht de detective in mij. Met een steeds sneller kloppend hart vond ik al snel een foto van hem en zijn andere vriendin met een datum erop.
Het duurde even totdat de datum helemaal tot mij doordrong. Vervolgens verdween de grond onder mijn voeten. Om deze nieuwe realiteit tot me te laten doordringen bleef ik herhalen: ‘het is dus echt waar, het is dus echt waar, het is dus echt waar’.
Met lippenstift schreef ik op zijn spiegel ‘hoe heb jij jezelf in de ogen kunnen blijven aankijken?’ Ik overwoog nog even om zijn gehele cd collectie uit het raam te gooien, maar pakte mijn spullen en vertrok.
Verbijstering, ongeloof, ontkenning, boosheid en verdriet volgden elkaar op. De boosheid drukte zwaar op mij en al snel kwam ik tot het besef dat vergeving zou leiden tot verlichting. Ik ben in alle boeken over vergeving gedoken en vond uiteindelijk een ritueel wat mij aansprak. Het vergeven had weinig te maken met hem of zijn daden, maar alles met mijn wens om mijn lijden te verlichten. Op een avond zonder mijn toenmalige huisgenoten heb ik het ritueel uitgevoerd. Golven van verdriet volgden elkaar op en sommige zinnen kon ik nauwelijks uitspreken door de tranen heen. Het was een intense ervaring, maar ergens ook heel mooi. Ik voelde hoe ik langzaam losser kwam van de boosheid en er meer ruimte kwam voor het verdriet. Door het verdriet toe te laten kon de heling beginnen.
Het ritueel
- Zeg tegen jezelf: ‘ik kies ervoor mezelf niet langer te straffen en me slecht te voelen voor wat (naam van de desbetreffende persoon) heeft gedaan’.
- Stel je voor dat de persoon voor je staat. Je kunt hierbij je ogen sluiten. Terwijl je dit beeld vasthoudt, zeg je hardop: ‘ik had liever gewild dat je …. had gezegd of gedaan’
- Zeg: ‘maar dat heb je niet gedaan, dus wil ik deze gebeurtenis loslaten. Ik kies ervoor om haar te laten gaan en ervan bevrijd te zijn’.
- Zeg: ‘daarom geef ik alle eisen, verwachtingen en voorwaarden op dat je iets bepaalds zult doen (zeggen of zijn) in verleden of nu op. Ik geef de eis op dat je op je op een bepaalde manier zou moeten zijn. Jij bent volledig verantwoordelijk voor je eigen daden en ik geef je over aan wat goed is voor jóu’.
- Sluit nu je ogen en verplaats je aandacht naar je hart. Voel je hart uitzetten met liefde. Voel diep de vrede en harmonie in de stilte en rust van het in je hart gecentered zijn. Voel de liefde door je stromen en laat alle voorwaarden, verwachtingen en eisen van je wegnemen.
- Blijf met je ogen nog steeds gesloten de liefde van je hart voelen. Zeg nu tegen de persoon die je vergeeft: ‘ik stuur je precies zoals je bent en was mijn liefde toe’. Voel de liefde door je heen stromen naar die persoon toe. Neem de tijd deze liefde te voelen en te ervaren.
- Wees je bewust van je lichaam en hoe het voelt. Ga na of je nog steeds eist dat die persoon op een andere manier anders is. Als je geen opluchting voelt , herhaal dan het proces. Herhaal het voor alles wat je tegen die persoon hebt. De geest kan niet in één keer alles vergeven – elk voorval moet apart behandeld worden. Ga steeds je bereidheid na om vrij te zijn. Als je geen opluchting voelt, is er misschien nog een andere ermee samenhangende gebeurtenis waarvan je je nog niet bewust bent. Vraag: ‘is er nog iets dat het proces blokkeert?’ Is dat zo, dan komt dit gewoonlijk meteen op. Verwerk wat er opkomt. Komt er niets op, voel dan diepe dankbaarheid dat je de liefde in je hart kan voelen en deze kunt toesturen aan degene die je hebt vergeven. Dan komt het gevoel van opluchting vanzelf.
Je kunt deze oefening zo vaak doen als je wilt. Ze werkt voor kleine grieven en teleurstellingen, maar ook voor diepe trauma’s. Ze werkt telkens als je voelt dat de liefde geblokkeerd is.
Uit: Over liefde en vergeving: de kracht van onvoorwaardelijke liefde. Van Edith Stauffer
